Ik weet niet waar ik moet beginnen. Zoveel bijzondere dingen vandaag en gisteren. Gisteren schrok ik me rot tijdens de postronde in Nijland. Iemand deed de gordijnen open, maar stond alleen in onderbroek…en het was een behoorlijk volle vrouw. Na de schrik moest ik al snel lachen en kwam gelijk de gedachte in me op dat ik dan toch maar heel blij ben met die kleintjes van mij.
Vandaag ook heel veel lieve reacties onderweg. Dat mensen meeleven met de postbodes deze week. Nou dat is erg fijn om te horen, want dit is echt de zwaarste week die ik in bijna 5 jaar postbezorger zijn heb gehad. Ik heb nog nooit een hele week mijn regenpak nodig gehad en elke dag zo hard moeten trappen kilometers lang tegen de wind in. Een man onderweg van Bolsward naar Nijland (toen ik de andere kant op fietste) zei zelfs dat als hij de andere kant op was gegaan hij me wel had willen duwen. We raakten even aan de praat en toen ik weer opstapte heeft hij me een zet gegeven om weer op gang te komen. Zo lief! 
Nou en dan ronden we maar af met mijn heerlijke weekendgevoel. Oh wat ben ik blij dat het weekend is. Het was een pittige week, het is allemaal gelukt en ik ga nu genieten van even niet hoeven werken. Nou ja, de deadline van de TITUS is er weer, ik heb woensdag een afspraak voor de belastingaangifte, dus die moet ik zover af hebben en dinsdagavond is de vespers die ik moet voorbereiden. Dus dat ga ik morgen en maandag allemaal doen net als het huishouden. Dus ik ben wel zoet dit weekend!