Wie ben ik?

Soms leef je gewoon je leven en kabbelt alles voort, soms heb je een dag dat er heel veel gebeurt en je jezelf heel anders leert kennen. Of nou ja, dat je het ineens ziet…

Gisteren was er gedoe, hoe en wat precies is niet belangrijk, maar ik voelde me vernederd en gekwetst en daar had ik de hele avond en nacht last van. Vanmorgen heb ik dat met de ‘aanstichter’ besproken en dat luchtte erg op. Ik vond het zo goed dat het zo verkeerd voelde. Dat ik me gelijkwaardig voelde aan diegene en onheus bejegend. Achteraf bleek het niet verkeerd bedoeld, maar een uiting van een soort van schrik te zijn geweest (in mijn ogen nog steeds overtrokken, maar dat soort dingen gebeuren met emoties). Ik ben echter zo trots dat ik het zo snel al opgepakt heb en er wat mee gedaan heb en goed naar mijzelf heb geluisterd. Ik leer steeds beter naar mijzelf te luisteren.

Vanmiddag iets heel anders. Ik zat in de taxi toen ik een vrouw onderuit zag gaan met haar scootmobiel. Hij lag bovenop haar en ik ben de taxi uitgesprongen om haar te helpen. Gelukkig kwam half Bolsward eraan rennen, dus dat deed me al goed. Hulpvaardige gemeenschap hier. Helaas wilden die mensen van alles wat niet verstandig was. Haar onder de scootmobiel vandaan trekken, omhoog hijsen etc., dus nam ik automatisch de regie. Ik heb samen met een jongeman en jongedame de scootmobiel opgetild en weer op de stoep gezet, de mevrouw gevraagd waar het pijn deed etc., een jongedame die vroeg of ze de dokter moest halen dit laten doen en de verkeersregelaar als rugleuning ingezet. Toen de arts er was heb ik alles keurig overgedragen en ben ik weer in de taxi gestapt. En toen kwam het besef dat ik toch best wat in mijn mars heb. Ik stuur zonder moeite 5 mensen aan en ze doen gelijk wat ik zeg. Dat ik goed kan EHBO-en wist ik al, maar nu komt het besef dat ik eigenlijk gewoon heel goed kan aansturen. Het gaat zo natuurlijk en gemakkelijk, je zou bijna denken dat ik er iets mee zou moeten doen, maar dan komt gelijk de gedachte dat ik maar ik ben en daar geen papieren voor heb en ga zo maar door. Zonde eigenlijk, want ik kan dit écht! Nu maar eens gaan bedenken of en wat ik er mee zou willen/kunnen…