Verbazing

Laten we het maar bij verbazing houden. Niet dat wat er gebeurd is verbaasd me, maar de reacties van mensen. Dit Artikel AD las ik en ik snap niet waar men zich zo druk om maakt en vooral de uitspraken begrijp ik niet.

Dit mag niet nog een keer gebeuren, dit was echt ontzettend respectloos.”

Ze schreeuwden vanuit hun cel door de roosters met als enige doel de herdenking te verzieken. Te triest voor woorden. Deze actie was gewoon ziek. Er waren hier mensen die de oorlog hebben meegemaakt. Die dierbaren hebben verloren. En dan doe je zoiets, op zo’n moment. Twee hele minuten lang.

De eerste quote is gemaakt door een woordvoerder van de Dienst Justitiële Instellingen en de tweede door Tweede Kamerlid Van Toorenburg. Ik kan me niet voorstellen dat dit ‘laagopgeleide’ mensen zijn. En inderdaad, na een korte zoektocht zie ik dat de eerste een HBO-bachelor heeft en de tweede zelfs promovendus is van een universiteit. Dus beide bezitten voldoende hersencellen om volgens mij hierover niet verbaasd te zijn.

De mannen die op een terreurafdeling van een gevangenis verblijven hebben toch wel wat ergere dingen gedaan dan 2 minuten lang schreeuwen. Ook al is het dan op het moment dat heel Nederland stil is om alle oorlogsslachtoffers te herdenken die sinds de Tweede Wereldoorlog gevallen zijn. En dat ze dan Allah roepen, tja, het zijn terroristen.

Waar ik me over verbaas naast de reacties is dat er een gevangenis zit naast een voormalig concentratiekamp. Of zelfs deels op dat terrein. Dat vind ik dan weer bizar.