Ik heb net (zoals waarschijnlijk heel veel mensen) naar de persconferentie gekeken. En eigenlijk heb ik er voor het eerst niet echt een duidelijk gevoel bij. Ik heb geen idee wat het effect is op mijn werk op de taxi. Geen idee of de KinderDagCentra weer opengaan. Het valt namelijk niet onder onderwijs, dus dat is nog even afwachten wat ze daarover gaan besluiten. Wel weet ik dat de scholen weer opengaan en sta ik in contact met mijn begeleider om te kijken of ik dan ook weer aan de slag kan (daar ga ik wel vanuit). Dat zou betekenen dat mijn zij-instroomtraject in ieder geval weer wat vorm krijgt.
Verder merk ik dat ik al helemaal gewend begin te raken aan de 1,5 meter samenleving. Zo erg zelfs dat ik bij tv-programma’s geïrriteerd raak als ik mensen dichtbij elkaar zie komen (ook al zijn het oude programma’s die ver voor Corona zijn opgenomen). Bizar dat het zo snel went.
Ook ben ik vandaag begonnen met een nieuwe routine. Ik had als vastigheid alleen nog de post en het lukte me niet goed genoeg aan mijn portfolio te werken. Vanmorgen heb ik de wekker een uur eerder gezet en ben ik aan de slag gegaan met mijn portfolio. Gisteren lukte het trouwens ook, maar toen had ik geen post. Ik wil nu elke werkdag minimaal een uur eraan werken voor de post en het gaf vandaag een heel goed gevoel dat het lukte.
En om even met jullie te delen wat voor leuke ‘bewijzen’ ik verzameld heb in de loop van de jaren…
Leuk om dit soort dingen op te zoeken om daarmee aan te tonen dat ik een geschikte docent zal zijn.