En dan is het opeens 11 uur ’s avonds, ben je thuis en heb je alles uitgeladen/naar boven gesleept/uitgepakt/opgeruimd (dank mam voor je hulp). Wasmachine draait en kamp zit erop. Ik heb het heerlijk gehad, maar ben nu ook zo ontzettend moe en kijk uit naar mijn eigen bed en uitslapen. Alhoewel ik die tent ook echt heel fijn vond. Maar met dit weer, deze regen, apprecieer ik toch mijn bed in mijn huis. De kampkleren (tuinbroeken en t-shirts) gaan weer in de kast en komen er waarschijnlijk tot mei niet uit. Dus nu voor het laatst nog even een foto van mij kampstyle…(ik had geen volledige, dus je moet het doen met alleen schouders en hoofd, de rest mag je erbij verzinnen en als je dat niet kunt dan moet je het gele bedenken met een giraffe erop getekend)
Ik heb zin in morgen, mijn normale leven weer leiden. Ik wil direct weer mijn gebedsmomenten op gaan pakken, wil morgen ook gaan informeren bij de verfzaak over goede afbijt voor de vreselijke groene kleur op de balken in mijn toekomstige slaapkamer en moet hard aan de slag met dingen voor de kerk. De deadline van het parochieblad schiet alweer op en ik help ook mee met het organiseren van de kerkproeverij en moet daar ook nog een hoop voor regelen. Dus morgen weer een normaal leven gaan leiden, maar ook nog even genieten van een lang weekend vrij.