Dat zegt mijn vader soms wel over mij, al is dat tegenwoordig niet veel meer, omdat ik veel rekening met hem probeer te houden. En we hebben door mijn onderzoekavontuur natuurlijk al een tijdje niet geklust.
Vandaag gingen we weer bezig, doel van mij was de deur van de slaapkamer in te korten en een begin te maken met het sausen van de muren rond de trap. Toen we eenmaal bezig waren ging het veel sneller dan gedacht. Een fijne meevaller, want het plafond boven de trap is echt heel hoog. Toen we het hele stuk rond de trap klaar hadden was het nog maar net 13 uur geweest. Mooie tijd om te stoppen, hebben we nog wat aan de middag en toch lekker wat gedaan. Daar was mijn vader het echter niet mee eens. Doorgaan tot de verf in de emmer op is was zijn mening. Om door te kunnen in de hal moesten eerst de plinten eruit gesloopt worden. Helaas zaten deze verzonken in de vloer, omdat men er ooit een laag bovenop heeft geschroefd. Met wat breekwerk en zweetdruppels is het gelukt en zijn we daarna verder gaan verven. We hebben de halve hal er nog bij gedaan. Hartstikke fijn, maar wel grappig dat de appel niet ver van de boom valt en ik dat slaven drijven van mijn vader heb. Maar ik ben hem dankbaar, het geeft een heerlijk gevoel weer zo goed op weg te zijn. 
Donderdag de tweede laag…