Redactie

Van ons parochieblad ben ik de hoofdredacteur. Bij ons betekent dat ook de eindredactie. In een ideale situatie zouden die dingen gescheiden zijn, om twee blikken over het blad en de tekst te krijgen, maar met een beperkt aantal vrijwilligers doe ik dus beide en dat gaat best goed.

De afgelopen week kreeg ik van verschillende mensen te horen dat ze mijn redactioneel woord altijd lezen en er blij mee zijn. Dat is fijn om te horen en geeft me zin om door te gaan.

Maar vandaag is het even veel. De deadline voor het inleveren bij de drukker is morgenochtend en ik moet dus het hele blad doorspitten. Alles lezen en opmaak en tekstueel aanpassingen doen. Ik vind het fantastisch om te doen, echt, maar ik krijg er ook hoofdpijn van, omdat het zulk intensief werk is. Liever zou ik het over 2 of 3 dagen verdelen, maar het hele weekend heb ik gewerkt en dus geen tijd gehad en vrijdag ben ik, toen ik ermee bezig zou, gaan werken bij de Mc. Dat laatste was heel fijn, want het zorgde ervoor dat ik eerder klaar was en meer nachtrust kreeg, maar vandaag is dus pittig. Gelukkig was ik al over de helft toen het lunchtijd was en ben ik ondertussen, na een rustige lunch, helemaal klaar. Hij is verzonden. Lekker gevoel is dat altijd!

En nu…weer even relaxen en ik wil straks nog stofzuigen. Kijken of ik nog aan mijn half uur huishouden kom. Is wel nodig met die twee boeven van mij…