Overload
Ik heb al even niets geschreven en de enige reden die ik daarvoor kan geven is dat er op het moment zoveel gebeurt dat ik bijna geen tijd vind of geen goede kern weet te vinden voor het verhaal.
Ik heb vanaf deze week een maand vrij bij de post en ga die tijd gebruiken om extra stage te lopen. Maandag en dinsdag ben ik tussen de taxiritten in naar stage gereden en heb daar meegekeken en zelf les gegeven. Het is fijn dat ik die ruimte krijg en zo extra meters kan maken. Ik leer veel en dat is fijn, maar ook heel erg vermoeiend. Beide dagen had ik na de tweede taxirit dan ook totaal geen energie meer iets te doen.
Vandaag had ik gekozen niet extra naar stage te gaan, maar even wat ruimte voor mijzelf te nemen. Een lastige keuze, maar ik moet er goed om denken mijzelf niet voorbij te lopen, want daar schiet ik uiteindelijk nog veel minder mee op. Ik heb de tijd gebruikt om veel regeldingen te doen, telefoontjes en mailtjes, waar ik de laatste tijd niet aan toe kwam. Dat was goed en ik heb ook rust gepakt.
Morgen heb ik een volle stagedag waar ik weer 2 van de lessen ga geven. Ik voel me er thuis, vind de kinderen leuk en voel me gewenst, wat heel prettig is. Tegelijk voel ik ook een enorme druk (die ik vooral mijzelf opleg), omdat het nog maar zo kort duurt voor het assessment en ik gevoelsmatig er nog niet klaar voor ben. Dus nog maar veel oefenen, veel vragen en mijn best blijven doen.
Daarna volgt een lang pinksterweekend waarin ik als doel heb om mijn portfolio af te maken, gecombineerd met ook rust pakken. Ik blijf mijn best doen goed en lief voor mijzelf te zijn en tot nu toe ging dat best oké. Ik loop bijna elke dag even een rondje met de katten en dat maakt dat ik alles even compleet moet loslaten. Ze lopen op hun dooie gemakje, doen waar ze zelf zin in hebben en hoe gehaaster ik ben, hoe minder fijn het wandelt. Ze zijn een goede spiegel en maken me gelukkig ook erg aan het lachen met hun rare fratsen. Soms zou ik wel met ze willen ruilen…



