Over alert

Ik wilde een heel verhaal gaan schrijven over de bijzondere dame die vandaag in de kerkviering aanwezig was, maar ik doe het niet. Dat ze blijkbaar mensen ziet waartegen ze praat die wij niet zien is triest genoeg en ik hoop dat ze hulp krijgt (als ze dat wil) waardoor ze ‘normaler’ door het leven kan gaan.

Waar ik het dan wel over wil hebben is mijn overalertheid sinds de reanimatie. Vooral in de kerk heb ik er last van. Elke keer als ik wat hoor vallen of een vreemd geluid hoor dan schrik ik en sta ik direct op scherp. Vanmorgen had ik er extra last van, er viel een paar keer wat (boekjes, blaadjes etc.) en direct dacht ik aan de slag te moeten.

Afgelopen week op vakantie merkte ik ook dat het me bezig hield. Mijn vader rookt en heeft altijd van die prachtige plaatjes op zijn pakjes shag staan. Normaal fascineren die me (dode, zwarte longen; littekens, gezwellen en andere ‘vieze’ plaatjes), maar hij had er nu één met een lichaam met een AED (zo’n defibrillator) erop en ik wilde er niet naar kijken. Het raakte me en elke keer legde ik er wat overheen zodat ik er niet naar hoefde te kijken.

Ik heb geen trauma of iets dergelijks, want ik zou het direct weer doen. Ik heb de app nog steeds aanstaan, kan opgeroepen worden en wil dat ook nog steeds. Maar toch blijft deze hangen, langer dan ik dacht.

Wat ik eraan ga doen? Mijn EHBO-docent contacteren en met haar praten. Of het helpt weet ik niet, maar erger wordt het er niet door, dus ik kan het in ieder geval proberen.