Nieuwe baan…

Vanmorgen moest ik naar de fysio. Heb al weken last, maar dit keer wil het niet echt opschieten. Normaal is het een paar keer kraken en klaar, dit keer zijn mijn spieren aan het flauw doen in plaats van de gewrichten. Wachtend op de therapeute zat ik suf door wat blaadjes te bladeren. Gelukkig was er een man die de boel wat op stelten bracht. Hij keek wat onwennig om zich heen en sloeg op een gegeven moment op het belletje op de balie. Enigszins verbaasd keek ik naar hem, er heeft in al die jaren dat ik in It Buro kom nog nooit iemand achter die balie gezeten. Hij bleef wat rondscharrelen en op een gegeven moment vroeg ik hem maar of hij iets of iemand zocht. Hij wilde een afspraak maken met de therapeut. Tja, er zitten fysio’s, logopedisten, shiatsu mensen, diëtisten, kappers en beeldende therapeuten. Geen idee welke hij bedoelde, dus dat vroeg ik dan maar. Het bleek de fysio te zijn. Ik heb de man maar uitgelegd dat er nooit iemand achter de balie zit en dat hij beter kan bellen. Dat ging hij dan maar doen, ook al had hij de hele dag wel de tijd. Omdat de man dit niet wist leek hij me niet bekend, dus heb hem maar het visitekaartje gegeven dat op de balie stond, zodat hij het nummer had. Mijn fysiotherapeute was in ieder geval blij met haar Personal Assistent. Volgens mij ben ik best geschikt.

Daarom heb ik vanavond maar een sollicitatiebrief geschreven. Niet voor bij de fysio, maar voor een baan die ik per ongeluk tegenkwam in het Bolswards Nieuwsblad. Ik had er wat vellen uitgescheurd voor tijdens het verven (ik lees dat ding bijna nooit) en zag daardoor ineens een vacature die me direct aansprak. Nu nog ouderwets uitprinten en opsturen, want ze schreven er geen mailadres bij (die hebben ze wel zag ik online, maar ze zullen het niet voor niets niet erbij vermeld hebben). Niet geschoten is altijd mis en ik zag me deze functie wel uitvoeren. Dus wie weet. Zo gebeuren er soms best leuke dingen per ongeluk.