Mond vol tanden

Volgens het spreekwoordenboek betekent het niet weten wat te zeggen, meestal door verbazing. Ergens versteld van staan. Ik sta op dit moment niet met mijn mond vol tanden, maar zit. Ik ben ook niet echt verbaasd, ik weet gewoon niet wat te zeggen. Ik ben moe, leeg, heb niet zoveel bijzonders meegemaakt. Heb wel lekker gewerkt vandaag, ondanks dat ik mijn rug nog wel voel en mijn nek en hoofd wat zeer doen.

Heb een fijn ‘compliment’ gekregen door door een vrij onbekend iemand gevraagd te worden binnenkort op het huis te passen. Voelt toch wel speciaal, iemand vertrouwd me dat toe, dat is fijn. Verder ga ik straks naar yoga en hoop ik niet in slaap te vallen. Wil niet bekend staan als die slaper, of vannacht daardoor slechter slapen, zoals die keer dat ik wel in slaap viel. Ach, we zien het wel, nu eerst nog even lekker niksen.