Kerk en werk

Vanmorgen naar de kerk, zoals eigenlijk elke zondag. Vanmorgen was er echter een acoliet (misdienaar) ziek en ben ik ingevallen. Het was even schakelen, heb het meer dan een jaar niet gedaan, maar tegelijk was het ook heel vertrouwd. Leuk dat mensen er ook positief op reageren. Voor hen voelt het blijkbaar ook weer vertrouwd dat ik op het priesterkoor sta.

Daarna snel een tosti en noodles gegeten en nu aan het werk bij de McDonald’s. Ben benieuwd hoe het vandaag gaat, maar ik ga er met frisse moed weer tegenaan.

Ik zit nu trouwens 2,5 uur later om pauze. Het is gezellig, die ene collega kan nog steeds geen glimlach naar me kwijt, dus het zal wel aan mij liggen, want haar gezicht staat niet meer op onweer. Het zal wel, zolang mensen mij niet zeggen wat er aan de hand is kan ik niets veranderen. Maar misschien vraag ik er binnenkort wel eens naar, het is er nu echter veeeeel te druk voor. No Surrender heeft geen honger meer, daar heb ik er net een stuk of 20 van geholpen. Verder een kudde Duitsers geholpen, leuk om van collega’s te horen dat ze bij mij op Duitse cursus willen. Ik ben niet echt goed, maar kan me verstaanbaar maken. De anderen gaan gewoon over in het Engels. Ik vind het juist een leuke uitdaging om het in het Duits te doen. Nu nog een keer een Fransman of Française, dat wil ik ook nog eens proberen.