Vanmiddag gebeurde iets bijzonders. Ik gunde mijzelf nieuwe kanokleren. Ik kwam onderweg naar de auto mijn buurvrouw en twee bekende stadsgenoten tegen en zei dat ik het verdiende. Ze vroegen waarom en spontaan zei ik: ‘gewoon, omdat ik leuk ben!’ De mevrouw maakte direct een beweging om aan te geven dat het stonk, maar dat deed me niets.
En nu, een halve dag verder denk ik alleen maar, wauw, ik kon dat echt even voelen. Ik, die altijd heel streng is voor zichzelf, kon zeggen dat ik leuk ben. En al had ik niets bijzonders gedaan, ik ben het gewoon waard om goed voor te zorgen en die kleren zorgden er vanmiddag al voor dat ik nog meer genoot van het kanoën. Ze zitten minder strak, waardoor ik me veel vrijer voelde. Ook was het wat minder warm en dat is met het mooie weer wel lekker. Dus een hele goede keuze.
En dan gebeurt er vanavond toch nog iets bijzonders. Na 2 maanden wachten krijg ik eindelijk de beoordeling voor mijn zelfstudie levensbeschouwing. Het is een 9,4, maar die had ik niet nodig om de aankoop te verantwoorden. Ik ben namelijk gewoon leuk (en heb toevallig ook nog eens een goed verslag ingeleverd)!
