Huilen

Ik ben de hele dag al aan het huilen, nou ja, af en toe zo’n mooie biggelende Maxima-traan. Ik ben niet verdrietig hoor, nou ja, een beetje. Ik wilde heel graag gaan sporten vandaag, helemaal na meer dan een week rust vanwege mijn enkel, maar het gaat niet. Ik ben zo snotverkouden, vandaar ook de tranen, dat ik me niet goed genoeg voel om te gaan sporten. Maar volgende week wordt het ook al niets, omdat ik dan op kamp ben. Het is niet anders, maar vervelend is het wel. Vooral die loopneus, tranende ogen, suizende oren en lichte hoofdpijn. Dus nu maar even niets.

Ik heb vanmiddag al wat slaap ingehaald, ik kon niet meer. Ik heb al een week lang korte nachten gedraaid en op een gegeven moment is het op. Hopelijk knapt dit snel op, want er is niks aan. Ik ga gewoon werken, want ik laat een snotneus me niet tegenhouden. Maar me wat beter voelen tijdens de heerlijke paasdagen die eraan komen zou wel heel fijn zijn.

Geef een reactie