Hoe gaat het?

Gisteren kreeg ik de vraag van iemand hoe het met me ging. Die vraag wordt natuurlijk vaak gesteld en zoals de meeste mensen komt er dan als antwoord ‘goed’ of ‘prima’ of ‘druk’. Gisteren kwam ik echter niet verder dan ‘tja’, ‘hmmm’ en ‘mja’. Ik wilde namelijk een oprecht eerlijk antwoord geven, maar kon er niet goed bij. Normaal gesproken laat deze persoon me daar niet mee wegkomen, maar gisteren bleef het erbij. We hebben het even gehad over al die dingen waarmee ik aan het worstelen ben (gemeente, verhuurder, werk), maar die dingen maken me niet. Dus laat ik deze blog nou eens gebruiken om uit te vinden hoe het met me gaat.

Het lukt me de laatste tijd om goed voor mijzelf te zorgen, goed eten, leuke dingen doen, op tijd rust pakken en dat geeft me een goed gevoel. Ik heb er echter ook dagen bij dat ik me behoorlijk ellendig voel, ik ben druk bezig bij de haptotherapeut om daaraan te werken, maar de dingen die daar boven komen hebben soms ook een groot effect op me. Maar ik weet dat om de oude rotzooi op te ruimen het soms eerst even erger wordt, ik moet erdoorheen. Ik merk wel dat ik er veel leer en dat is het belangrijkste. Er is vooruitgang en daarvoor doe ik het.

Verder zit ik natuurlijk in een periode van veranderingen en daar ben ik niet altijd goed in. De vertrouwde weg is soms heel fijn, ook al wil ik al zo lang meer uitdaging. Het werk dat ik nu doe gaat goed, maar nu beide banen ‘ten einde lopen’ (ik ga er voor het gemak nu even vanuit dat ik mijn assessment voor de zomervakantie haal en na de zomervakantie als docent ga werken) merk ik ook dat ik ‘last’ krijg van allemaal gedoetjes. Die zijn er natuurlijk altijd geweest, maar nu is het gevoel erbij anders. Aan de ene kant zorgt het voor meer frustratie, ‘kan het nou nooit eens gewoon gaan’, maar aan de andere kant doet het me minder, omdat ik weet dat het eindig is. De dag stage die er vanaf volgende week vast bij komt (heb al een paar dagen gehad) zorgt ook voor spanning, want ik moet weer afstemmen, oefenen, nieuwe dingen aangaan. En ook al geniet ik van de stages tot nu toe, het kost ook een hoop energie.

Dus over het algemeen gaat het echt wel goed met me, maar ik worstel regelmatig even met nare gevoelens, moeilijkheden en tegenslagen. Ik gok dat ik dus net als zoveel mensen een heel normaal leven heb.

Geef een reactie