Geliefd

Gisteren ontdekte ik hoe geliefd ik eigenlijk ben onder collega’s. Ze vonden het oprecht heel erg dat ik weg ga. Ik weet dat we het leuk hebben samen, maar wist niet dat zoveel mensen zo blij van mij worden. Dat vind ik zo bijzonder.

En vandaag ook weer. Dan loop je op straat de post rond te brengen en dan voel je je ineens een filmster, maar dan niet eenzijdig, maar met liefde terug. Mijn tantezegger riep: Mem, sjoch, tante Mireille!!! Alsof het heel bijzonder was dat ik daar was. En blijkbaar is dat dus zo, want kinderen spreken de waarheid. En deze dame zeker. En ik vind het ook heel erg leuk om haar te zien (en haar moeder, zusje en beppe).

Soms leef ik gewoon door en besef ik niet hoeveel mensen om mij geven en/of van mij houden. Fijn dat ik dat gister en vandaag weer even volop voel!