Tijdens mijn postronde vandaag hoorde ik een deur van slot gedraaid worden toen ik de post in de brievenbus deed. Bij dit adres weet ik dat dit gezeur betekent. Maar wat er vandaag volgde was voor mij zelfs nieuw.
Om de mensen geanonimiseerd te houden zal ik zeggen dat ze wonen op de Oligofreenlaan 11. (Mijn favoriete woord uit het woordenboek en zeer passend bij dit verhaal.) Mevrouw stak een envelop uit en zei dat deze niet voor haar was. Ik heb deze helemaal niet door de bus gegooid, vandaag niet en gisteren niet, dus dat vertelde ik haar. Daar had ze geen boodschap aan, ik moest hem maar meenemen. Allereerst heb ik haar uitgelegd dat ik dat best wil doen, maar dat er twee postbedrijven zijn en wij deze niet bij haar bezorgd hebben. Dat was blijkbaar nieuws, want dat wist ze niet. Was dat nieuw? Nou mevrouw, dat is al jaren zo, maar ik weet dat er meer mensen zijn die het niet weten. Ik gaf aan wel te willen helpen en vroeg waar het poststuk dan heen moest. Ze liet het zien en dat was toch echt dit adres. Er stond: aan de bewoner(s) van Oligofreenlaan 11 en dat is waar zij woont. Maar mevrouw gaf aan dat ze het huis huurde en de brief dus niet voor haar kon zijn omdat het over glasvezel ging en ze daar niets over te zeggen heeft. Na lang uitleggen heb ik haar maar gezegd dat ze het bij het oud papier moest doen als ze het niet wilde hebben, maar dat zij wel degelijk de geadresseerde is en er dus geen fouten zijn gemaakt, niet door mij en niet door de concurrent. Of ze het begrijpt, ik ben overtuigd van niet, maar ik ben postbezorger, geen maatschappelijk werker die deze mensen verder kan helpen. Zeker niet als ze dit niet eens kan snappen…