Vanmorgen om iets na negenen zat ik al in de lift naar boven. Ik had er zin in. Ik voelde me weer lekker en daar wilde ik gebruik van maken.
Het skiën ging heerlijk. Al blijf ik merken dat ik het niet gewend ben en het een aanslag op mijn benen is. Aangekomen in het andere dorp heb ik de bus weer gepakt en ben ik ’thuis’ uit gaan rusten. Daarna zijn mijn ouders en ik gaan lunchen onderaan de piste (broer en schoonzus zijn een dagje naar Turijn). Na de lunch ben ik weer in de lift gegaan en heb ik nogmaals dezelfde route genomen. Vanmorgen was de sneeuw bevroren, vanmiddag scheen er de zon op en waren sommige stukken echt heel pappig. Heel anders skiën, maar leuk om zo te genieten. Vanmorgen heb ik de route gefilmd, die ga ik bij thuiskomst online plaatsen, hier lukt het niet want de internetverbinding is hier niet zo snel.
Wel heb ik een foto van mij wachtend in het bushokje voor jullie, ook leuk toch?
Vooral het jochie achter mij vind ik grappig. Echt een boefje, net als zijn tweelingbroer. Ik heb even met hun moeder/oma (sorry, kon ik niet inschatten) gesproken. De jongens worden zondag vier, Stefano en Rafaël. Ik heb lekker even plezier gemaakt met Rafaël en ciao gezegd toen we allemaal de bus weer verlieten. Morgen ben ik van plan weer 2 of 3 keer de route te doen (of een afgeleide ervan).