De keuring en de rest van de dag…

6.00 uur: opgestaan, aangekleed, brood gesmeerd, limonade gemaakt en tas verder ingepakt. Beker water gedronken.

6.30 uur: vertrek naar Groningen, onder het mom van je kunt maar beter heel erg op tijd zijn.

7.30: aankomst IKEA. De hekken zijn inderdaad dicht, maar achterom is er 1 open. Terwijl ik daar parkeer hoor ik dat er meer hekken worden opengedaan. Wat een timing! En omdat ik zo vroeg ben besluit ik te gaan lopen. Helaas verga ik van de honger en loop ik achtereenvolgens langs een KFC, McDonald’s, Subway en Japans Grillrestaurant…dit helpt niet!

8.00 uur: aankomst zijingang UMCG. Eerst plassen, dan zoeken naar de kliniek. Na even zoeken gevonden om 8.05. Tja en wat ga je dan doen, als je pas om 8.45 uur de afspraak hebt en je niet mag eten en er geen winkelgelegenheid is… Na even een stukje UMCG van binnen bekeken te hebben ben ik bij de hoofdingang lekker gaan zitten en om me heen gaan kijken en proberen mijn honger te stillen met water.

8.30 uur: ik mocht mij identificeren en daarna een lange vragenlijst invullen. Met nog twee dames ben ik vandaag. Als we klaar zijn komt er een arts van alles vertellen en daarna mag de eerste mee met de arts voor het bespreken van de vragenlijst. Omdat ik ook echt de eerste was, mocht ik eerst! Jeee. Er werd wat doorgevraagd, maar tot nu toe niets bijzonders. Nu weer wachten tot de verpleegkundige mij ophaalt.

9.15 uur: De verpleegkundige haalt me op. Ik mag in een potje gaan plassen. Nou…dat is nog een hele kunst. Ik moest plas vanuit het midden opvangen, dus eerst in de wc, dan in het potje en dan weer uitplassen in de wc. Dat wil je natuurlijk goed doen, want voordat je weer aandrang hebt… Maar je wilt ook niet teveel als eerste plassen, want straks is het op voor je aan het potje toe bent… Dit soort gedachtes helpen psychisch niet mee en zorgen ervoor dat er helemaal niks meer uitkomt. Tja… een paar druppels. Dan toch maar het potje eronder, maar mikken is best lastig als vrouw. Er kwam een beetje, en dan ga je aan jezelf twijfelen. Is die aandrang die je voelt gewoon zenuwachtigheid? Nou dan zal dit het midden wel zijn, potje weg en het laatste in de wc. De ontspanning komt en duidelijk word dat het geen zenuwenplasje is, jeetje wat veel… dan toch maar weer het potje eronder, helaas, verkeerd gemikt bij de harde straal, hand er helemaal onder. Op dat moment ben ik er klaar mee, plas ik uit in de wc en zie ik dat het vast vaker gebeurd, want er liggen van die natte doekjes om je op te frissen, gelukkig. Alles opgefrist, daarna goed handen wassen en weer naar de verpleegkundige. Daarna werd mijn gewicht en lengte gemeten, werd een hartfilmpje gemaakt, bloeddruk liggend en staand gemeten, bloed afgenomen en een droom is uitgekomen, ik heb eindelijk mogen blazen. Helaas niet in de auto bij politie, maar toch. Heb maar niet om een BOB-sleutelhanger gevraagd.

Toen was het weer wachttijd, maar nu met eten! Wel lullig om te gaan eten in een wachtruimte met mensen die nog nuchter moeten blijven, maar het smaakte goed. En ik moet zeggen het was echt heel gezellig om met gezonde mensen te moeten wachten. Grapjes maken, wat kletsen, heerlijk. Als de onderzoeksperiode ook zo gaat zie ik het helemaal zitten.

10.00 uur: De dokter haalt me op. Stelt een paar vragen. Luistert naar longen en hart, ik moet op hakken en tenen lopen, ze duwt wat op mijn buik, tikt met een hamer op mijn knieën en ik moet A zeggen, goedgekeurd wat dit betreft. Ik had hoge verwachtingen, maar helaas viel het dus erg tegen (of mee, hoe je het maar bekijkt).

10.45 uur: terug bij de IKEA. Een rondje gelopen, trapje en kleerhangers gehaald en een mooie pot voor in de vensterbank.

11.45 uur: vertrek naar Leeuwarden. Ik heb op marktplaats weer een buikkastje gevonden en mag even komen kijken.

12.45 uur: even eten halen bij de concurrent, die zit voor mij nu handiger gelokaliseerd. Maar ik moet zeggen, ik vind de McD lekkerder dan de KFC.

13.00 uur: kastje kijken. Erg leuk en goede prijs, verkocht!

De rest van de middag ben ik nog even langs de Intratuin geweest voor een plant, maar die hadden ze helaas niet. Wel planten, niet wat ik wilde. Ik ben even langs mijn ouders gegaan die terug waren na een weekendje weg. Ik heb mijn auto leeggehaald alles boven gebracht, het trappetje in elkaar gezet, een plant gehaald bij de bloemenzaak hier en die in de pot voor het raam gezet. Al met al een actieve dag met hele positieve uitkomst. Voorlopig goedgekeurd, buikkast gekocht en het allermooiste…ik kreeg te horen dat er donderdag weer een bezichtiging gepland staat voor mijn huis. Weer een sprankje hoop daarvoor!

Geef een reactie