En dan appt je collega ineens een foto met een buikkastje. Ik herkende hem meteen, want ik had hem ook al eens gezien op mijn postroute.
Ik had toen al gekeken op marktplaats of hij erop stond (het is van een antiek en curiosa zaakje dat alleen nog handelt via marktplaats), maar helaas. Vandaag na het appje toch maar de stoute schoenen aangetrokken en een berichtje gestuurd naar de eigenaar. En vanavond kreeg ik reactie. Hij is te koop. Gelijk een afspraak gemaakt om hem te bekijken en er net even langs geweest. Echt een heel leuk buikkastje. Maar helaas was er een trekring afgebroken en was de kast veel kleiner dan hij leek, omdat hij op een verhoging stond. Ik wil er graag mijn sokken en ondergoed in doen, maar dan moet ik elke keer op mijn knieën en dat vind ik toch ook wel weer onhandig. Er viel ook niet te onderhandelen over de prijs, dus heb ik het afgeketst. Jammer, maar net als gisteren zoek ik gewoon rustig verder. De kamer is nog niet af, dus ik heb nog even tijd.
Oh, en voor de mensen die dachten dat deze foto 
liet zien hoe mooi de trap werd…
…zo is het nu ik het stukje overloop gewit heb.
Nog een hoop werk dus, maar blij met elk stukje dat lukt. Vooral dat boven de trap schilderen, die enorme hoogte, daar zie ik wat tegenop. Maar gelukkig eerst de slaapkamer.