In deze blog schreef ik over allemaal positieve dingen en sloot ik af met iets wat ik nog niet durfde/kon vertellen. Het blijft spannend en is nog steeds een beetje onzeker, maar toch deel ik het graag.
Maandag kwam er iemand mijn woning bezichtigen, voor de tweede keer. Dat op zich was al positief, maar de makelaar belde direct dat er een bod was gedaan. In overleg met hem hebben we een iets hoger tegenvoorstel gedaan en dat is geaccepteerd! Vandaag heb ik weer contact met de makelaar gehad en zijn er concrete afspraken gemaakt. Maandag gaan we het (voorlopig) koopcontract tekenen. Dat voelt voor mij heel spannend, omdat het daar de vorige keer mis ging. Toen kwam de koper niet opdagen en zat ik nog steeds met het huis. 
De afspraken zijn dat ze tot 15 oktober hebben om de financiering in orde te maken en dat de overdracht dan eind oktober is. Dus maandag voelt al spannend, maar eigenlijk is 15 oktober het moment om in de gaten te blijven houden. Dan weet ik of het goed komt.
Op zich heel fijn allemaal, maar ik ben dus nog niet in jubelstemming. De goede hoop is terug, maar erop vertrouwen durf ik absoluut nog niet. Toch vertel ik het nu, omdat veel mensen meeleven en ik er gewoon eerlijk over wil zijn. Daarom ook het verhaal eromheen erbij, zodat iedereen snapt dat het nog te vroeg is om te vieren, maar er positieve ontwikkelingen zijn…