De afgelopen week kwam ik op het idee om weer te gaan tanglen. Voor de mensen die niet weten wat dat is, het is een manier van tekenen. Een zentangle is een tekening waarbij je door middel van patroontjes een ‘kunstwerkje’ maakt. Het idee erachter is dat je op die manier je hoofd leeg maakt (vandaar ZENtangle). Je bent namelijk in het moment bezig en niet met het eindproduct. Dat ontstaat namelijk vanzelf, streepje voor streepje. Het idee ontstond toen ik een kaart kreeg van iemand, iets terug wilde sturen en geen kaart kon vinden die ik speciaal genoeg vond, dus ging ik zelf aan de slag. Ik kreeg al snel de smaak te pakken en nu heb ik een voorraadje die ik bijvoorbeeld ook bij mensen in de bus kan doen tijdens mijn postronde. Gewoon als hart onder de riem in deze tijd.
Vanmiddag ben ik even met de poezen de tuin in gegaan, even genieten van het zonnetje. En iets lukte waar ik anders niet zo goed in ben. Me even overgeven aan het moment, maar ook proberen de katten op de foto te zetten. En dan niet gewoon even een foto, maar de creativiteit die aangeboord is door het tekenen leek ook hier boven gekomen. Ik ben er echt even voor gaan liggen en in opgegaan en ik vond het heerlijk.
Ik durf altijd te beweren dat ik wel creatief kan denken, maar niet creatief ben qua doen. Dat is bij deze natuurlijk volledig ontkracht. Ik heb het wel in me, als ik maar de rust heb om het boven te laten komen en er de tijd voor neem.