Code geel

Harde wind en regen zorgden vandaag voor code geel afgegeven door het KNMI. De mini-elfstedentocht van vandaag was afgelast, omdat het gevaar te groot zou zijn. Ik zag vanmorgen de bomen en vlaggen hard gaan en zo besloot ik mijn baas te bellen om te vragen of het wel vertrouwd was mij naar Nijland te laten fietsen en terug. Hij had van hogerhand niets gehoord, dus gewoon werken. Ik vond het net als eerder met de storm op het randje. Ik ben zo kapot van mijn twee rondes dat ik zonet tijdens de aanbidding in de kerk twee keer bijna inslaap viel. Ik werd wakker omdat mijn hoofd viel. Maar het is gelukt, al zou wat meer zorg vanuit het bedrijf mij niet verkeerd over komen. Ze vinden het allemaal maar de normaalste zaak van de wereld en betalen ons het minst van iedereen die bij het bedrijf werken. Ik ben absoluut niet voor het communistisch model, maar vind dit ook niet juist.

Verder ben ik heel blij dat ik nu 2 dagen vrij ben en er een relatief rustige week aankomt. Ik heb een paar dagen vrij genomen bij de post omdat ik heel veel meeruren heb en de week van mijn verjaardag wel wat extra tijd kan gebruiken om alles te regelen. Dus ik zie uit naar wat meer rust de komende week!

Maar even terug naar de storm. Ik had vandaag best wat medelijden met mijzelf, maar vanavond is dat in één klap verdwenen toen ik de boom voor mijn huis heen en weer zag schudden en die bikkel van een duif ‘rustig’ op haar nest zag blijven zitten.