Tom en poezen

De actie waar ik gisteren over sprak liep bijna de soep in. De Hema in Bolsward had een drive-trough gemaakt om tompoucen te kunnen halen. Daar had ik me voor opgedoft, omdat ze als actie hadden dat de leukste aankleding een doosje zou winnen. Maar gelukkig woon ik ertegenover en hoorde ik ze zeggen dat de tompoucen bijna op waren, dus als een speer naar beneden en in de rij. Ik heb het laatste doosje weten te bemachtigen! (Niet gewonnen, maar toch wat lekkers.)

De poezen vonden het wat spannend, maar verder ging het goed. Een foto voor de Hema heb ik helaas niet, want het moest allemaal zo snel, maar gelukkig wilde mijn buurvrouw er nog een maken.

Op mijn shirt staat TOM…

En in de rust thuis kon ik er nog een paar maken van mijn schatten.

Ik heb er in ieder geval lol om gehad, even wat anders in deze saaie tijd. Voorpret, korte pret en nu napret! Hieronder nog twee andere leuke deelnemers aan de actie.

Thuisbezorgd

Ik heb al een paar keer geschreven over de stappen die ik maak. Vandaag weer één, voor het eerst in mijn leven heb ik eten laten bezorgen.

Om de ondernemers hier in de stad te helpen, maar ook omdat ik geen zin had om te koken, maar wel wat gezonds wilde. Het was iets te weinig voor me, maar dat is het eigenlijk altijd bij mij, dus dat zal wel aan mij liggen en niet aan het restaurant. Wel een hele ervaring dit!

Heerlijk avondje (en nee ik ben niet te vroeg)

Echt, jullie hebben een enorme sketch gemist. Van boosheid, frustratie en aan het einde heel veel plezier, vele emoties kwamen langs en vooral het laatste deel was enorm lachwekkend. En helaas is het lang niet zo lachwekkend als dat je er bij was geweest, maar geloof me maar…

Wat er gebeurde, een avondje bellen met zorgverzekeraars. Ik dacht alles in kannen en kruiken te hebben voor volgend jaar, echter gooide Menzis roet in het eten. Ik heb momenteel een zorgverzekering (basis en aanvullend) bij Hema. Voor volgend jaar voldoet de aanvullende niet meer en dus heb ik die overgesloten naar Menzis (die ook de Hema verzekering regelt). Helaas zijn ze de prijs die we afgesproken hebben niet nagekomen (de collectiviteitskorting ging niet door) en dus belde ik ze om opheldering en de belofte na te komen. Met meneer Dodde was niet te praten, hij vond me duidelijk vervelend en wimpelde me af. Ik mocht zijn baas ook niet spreken. Toen was het voor mij klaar en heb ik andere verzekeraars gebeld. Eerst PMA (ook Menzis) en dat leverde al de eerste hilariteit op, omdat ze hetzelfde telefoonteam blijken te hebben. Deze man vond me vindingrijk en eerlijk (en ik hem ook, dat hij zei dat het precies hetzelfde is). Helaas zorgde dat dus niet voor de oplossing, maar mijn frustratie en boosheid waren gelukkig wel weg. Daarna heb ik Zilveren Kruis gebeld, de enige die qua prijs in de buurt zat van Menzis. Deze meneer moest het allemaal even uitzoeken, maar ik heb nu een officiële aanmeldingsmail gestuurd en hoop dat dit snel geregeld is.

Dan het laatste gesprek, want van die verzekering bij de Menzis voor volgend jaar moest ik dus nog af. Dus ik bel ze weer op. Nou, sorry voor de man aan de lijn, maar ik heb hardop gelachen. Kon het niet inhouden. Maar mevrouw, als u een nieuwe afsluit wordt de oude automatisch opgezegd. ‘Ja, maar ik wil de nieuwe opzeggen.’ Maar mevrouw, die is bij de Hema en dit is Menzis… ‘Nee, de nieuwe aanvullende is bij de Menzis’. De arme man begreep er helemaal niets van en gaf toen hij het eindelijk ontdekt had (10 minuten later) aan dat hij het erg ingewikkeld vond. Ik heb hem maar gezegd dat ik heel blij was met hem en dat hij zo zijn best voor me deed, daar kon meneer Dodde nog wat van leren.

Jammer Menzis, als je afspraken niet nakomt, dan ga ik wel naar een concurrent. Jammer dat de Hema verzekering nog wel via jullie loopt, maar die 10% korting die ik daar krijg levert me veel te veel op, dus door die zure appel bijt ik wel heen.