Categorie: Lesbisch

Bucketlist

Een bucketlist heb ik niet, maar ik heb wel dingen in mijn hoofd waarvan ik bedacht heb dat ik dat graag eens zou doen. Zo ook zingen voor publiek, buiten wat ik met koor gedaan heb. Nu heb ik al eens solo en a capella gezongen in een soort theaterstuk, maar dat voelde toch ook als kerkelijk, omdat het een lokale Passion was. Maar karaoke leek me een heel goede manier om deze wens ten uitvoer te brengen.

Vandaag was het zover, er was een karaoke avond in mijn favoriete bar in Amsterdam en ik had dit weekend geen andere plannen. Dus ben ik eind van de middag op de trein gestapt. Na een reis, met gevoelens van angst en zin en gedachten dat ik gek was en superstoer, kwam ik bij de bar. Eerst een tijd alleen aan de bar gezeten en me ook maar wat moed ingedronken met een Malibu sinas. Het duurde even voor het opstartte, maar gelukkig waren er mensen die ook wilden (en kon ik even afkijken en ontdekken dat het niet perfect hoefde) en waren er twee Spaanse dames die me moed inspraken.

Mijn eerste nummer (ja, er kwam er nog één) was onbekend voor de mensen, maar is momenteel mijn lijflied. Het geeft weer hoe krachtig ik momenteel in het leven sta.

Er is helaas geen beeld en geluid van mij zingende, maar het ging fantastisch. Ik ging er helemaal in op en kreeg daarna applaus. Nadat sommige anderen nogmaals gingen, wilde ik ook nog wel een keer. Ik vroeg een van de Spaanse dames (waar ik ondertussen het heel gezellig mee had) om er foto’s van te maken. Want ondertussen had ik vol trots een vriendin bericht en die vroeg om beeldmateriaal. En eigenlijk wilde ik het zelf ook wel graag terug zien. De dame ging helemaal los en heeft foto’s en een video gemaakt (ik wist niet dat het tegelijk kon).

Ook hier ging ik vol in, maar kon ik in het begin de juiste toonhoogte niet vinden. Even voelde dat naar, maar ik ging stug door en vond best snel de goede. Heerlijk om hard mee te blèren bij weer zo’n krachtig nummer. En…ook al is het niet mijn zuiverste en beste performance, ik wil de hele wereld laten zien hoe lekker ik in mijn vel zit, hoe ik genoot én jullie mee laten genieten. Dus heb ik de video (let niet op de kwaliteit, en voorzichtig met je nek) op YouTube gezet. Enjoy!

Kerk?

Afgelopen jaar ben ik uit de kerk gestapt, nadat ik er al 1,5 jaar niet meer was geweest. Dat is dus nu 2 jaar geleden. Eind vorig jaar attendeerde een vriendin van me me op een Facebook-oproep. Een jongedame die HBO-theologie studeert vroeg mensen om te interviewen voor een kunstproject. Ze zocht mensen die zich niet meer welkom voelden in de kerk. Ik heb contact met haar gehad en uiteindelijk me laten interviewen. Ze heeft een uitspraak van mij, net als uitspraken van anderen, op een drempel gezet en gaat deze morgen in een kerkdienst presenteren.

En het is niet dat ik me in mijn eigen kerkgemeenschap niet meer welkom voelde. Deze uitspraak en deze drempel hadden niets met de kerk in Bolsward te maken. Want daar ben ik nog nooit afgewezen noch heb ik me daar onwelkom gevoeld. Deze drempel stond en staat voor de kerken waar ik kwam toen ik in het klooster woonde (niet die van Casella zelf) en daarvoor, voor de kloostergemeenschappen die me weigerden om mijn geaardheid.

Maar ik ben dus al 2 jaar niet in een kerk geweest en heb geen dienst bijgewoond. Maar ik denk dat ik morgen toch even online ga kijken. Er is een live-uitzending via internet te zien en ik ben nieuwsgierig. Niet alleen naar de drempels, maar ook naar de gemeenschap daar, hoe die mensen erop reageren, of het daar anders is.

Dat ik uiteindelijk weg ben gegaan bij de katholieke kerk is omdat de regels uit Rome voor mij onverenigbaar waren met mijn leven. En ik kon niet meer naar een kerk gaan die daar wel onderdeel van was. Ook al geloof ik niet dat de mensen in die kerk daar echt aan vast hielden. Ik vond het huichelarij naar mijzelf om daar nog langer bij te horen. Ik heb lang gedacht dat ik moest blijven om de boel juist te veranderen. Maar het voelt niet als mijn taak. Mijn taak is om gelukkig te worden en daaraan te werken en dat ben ik hard aan het doen. En dat gaat beter zonder de twijfel die ik aan mijzelf had door naar de katholieke kerk te blijven gaan. Maar de kerk van morgen is niet katholiek, maar protestant. En ik ben wel benieuwd wat dat met me gaat doen. En het is gemakkelijker om online mee te doen. Want een kerk uitlopen tijdens een viering zal ik niet snel doen uit respect (of iets moet heel respectloos naar mij voelen), maar online is de boel uitzetten veel gemakkelijker. Dus ik ben benieuwd. Voor mensen die net als ik ook benieuwd zijn hier de link:

https://kerkdienstgemist.nl/stations/2273-PG-Terpoarte-BoksumBlessumDeinum

Rust?!

Al 2,5 week geen blog geschreven, maar het voelt nog veel langer. Wat een bewogen weken heb ik achter de rug. Ik ben hard met mijzelf aan de slag en dat merk ik, ik groei als kool (geestelijk).

Op mijn werk waren het drukke weken, stuiterende kinderen met een opkomende vakantie, veel administratieve taken en regeldingen en dan nog een week eerder moeten afsluiten door het besluit van het kabinet. En dan deze week even keihard alle administratie bijwerken, de boel opruimen en plannen maken voor na de kerstvakantie. Vanmiddag dat afgesloten met een lunch bij mij thuis, heel leuk om mijn collega’s thuis te ontvangen.

Privé was er ook veel aan de hand. Ik ben de laatste tijd veel actiever in dingen ondernemen, maar helaas werd dat weer bijna onmogelijk gemaakt door de nieuwe maatregelen. Geen sport, geen uitjes. Wel was ik sinds een paar maanden met iemand aan het daten. Heel fijn om dat te ontdekken en veel leuke dingen samen gedaan. Helaas kwam ik twee weken terug tot de conclusie dat het niet werkte voor mij. Dus ben ik ermee gestopt. En ook al was het mijn keuze, toch doet het pijn en is het lastig.

En nu zit ik op mijn stoel, wetende dat ik 2,5 week niet of nauwelijks hoef te werken. Wel ga ik keihard met mijn studie aan de slag. Het plan is om iets uit te slapen, dan lekker verslagen te schrijven en de middagen rustig aan te doen. Hopelijk heb ik dan in de kerstvakantie een lekkere inhaalslag kunnen maken en lukt het om 3 of 4 verslagen in te leveren en 1 studieonderdeel zo ver voor te bereiden dat ik die na de vakantie kan afronden. Tot nu toe heb ik dit schooljaar al 4 verslagen, 1 presentatie en 1 toets gedaan, waarvan ik 2 nog terug moet krijgen, dus volgens mij ben ik lekker bezig.

En als laatste één van de fijnste dingen. Ik heb weer heerlijk ontspannen bij mijn beste vrienden op de bank kunnen zitten. De Corona is voorbij in hun huis, ze knappen weer op en het was weer even gewoon relaxed, vertrouwd. Dat ga ik nu even in mijn eentje doen, de rest van de avond niksen om bij te komen van alles, maar ik hoop het nog heel vaak met die allerliefste 4 te gaan doen, net als op de foto hieronder.