Brandalarm

Ik had al een blog geschreven, maar toen ging het brandalarm ineens af. Het was niet te harden in huis, wat een kabaal! Wel leuk om ineens heel veel buren te ontmoeten en samen te klagen. Wel heel slecht dat we meer dan een half uur moesten wachten, de man die het op kwam lossen geen sleutel had en het alarm maar bleef loeien. Daar ga ik nog wel even melding van maken en achteraan, want dit mag zo echt niet vind ik.

Maar de blog die ik eigenlijk wilde delen…

Mijn katten zijn binnenkatten. Ze komen niet buiten, niet los in elk geval. Ze zijn ook nog hartstikke jong, ik heb ze nu zo’n 3 maanden, dus ze waren ook nog nooit buiten geweest. Toen ik ze net had heb ik zo’n tuigje voor ze gekocht, maar dat vonden ze maar niets. Ze gingen liggen spartelen en het zag er super zielig (en ook wel komisch) uit. Daarna heb ik het nooit meer bij ze omgedaan, druk, geen zin, maar vandaag dacht ik, ik ga het eens proberen. Nou, dezelfde komische duikelaars kwamen weer tevoorschijn. Toch heb ik dit keer maar even doorgezet en ze vlees gegeven, zodat ze afgeleid werden. En dat ging goed. Toen ze beide normaal liepen heb ik de riemen aan de tuigjes bevestigd en ze voor het eerst mee naar buiten genomen. Nou, dat vonden ze heel spannend en ook wel heel interessant.

We hebben kort even omgestruind in de tuin en toen kwam de buurman. Nou, die vond ze geweldig en Twan hem blijkbaar ook, want hij wilde niet meer over de drempel terug. Hij vond de vloerbedekking en warmte daar in huis helemaal prima. Ik heb ze toch maar weer meegenomen, want ik kan echt niet meer zonder ze. Ze liggen nu uitgeteld, na een goede wasbeurt, bij te komen. Dit gaan we vaker doen, gezellig en leuk!

(Nou dat bijkomen duurde dus niet lang voor ze, want ze werden gek van het brandalarm, maar ze liggen nu opnieuw bij te komen.)