Brandalarm (vervolg)

Ik zei in de blog van het brandalarm nog dat er een vervolg op zou komen, dat ik actie zou ondernemen. De actie is iets anders uitgepakt dan ik verwachte.

Een buurman die ik trof bij het alarm zei, ik had hem nog niet eerder gezien, toen we aan de praat raakten, dat zijn werkgever nog een ‘maatje’ voor hem zocht. Hij is taxichauffeur en rijdt een vaste route kinderen en jongeren naar school/dagbesteding. Ze zochten nog een begeleider op de ‘bus’. Hij wist niet dat ik docent ben of ervaring heb met kinderen met een beperking, maar toch vroeg hij of het niets voor mij was. Het klonk allemaal wel goed en gisteren heb ik de persoon gebeld die erover gaat. Die was vrij, maar heeft me vanmiddag teruggebeld. We hebben een heel fijn gesprek gehad en als het allemaal mee zit ga ik maandag mee om te kijken of het echt wat is.

Maar wat dan met het machinistgebeuren? Nou, dat laat ik gewoon doorlopen. Ik heb niets meer gehoord over het aanpassen van de selectiedag, maar moest het maar even afwachten van ze. Dat doe ik dan ook, maar ik durf nu op meerdere paarden te wedden en ben op een punt in mijn leven dat ik kansen wil grijpen. Dit is een baan die wat dichter bij mijn opleiding ligt, meer verdiend dan wat ik nu doe en toekomst biedt, meer dan bijvoorbeeld de McDonald’s. Hoe verder, dat zie ik volgende week wel, eerst maar eens een dag meelopen en ervaren. Maar ik ben toch een stuk dankbaarder naar het brandalarm en de buurman die het liet afgaan.