Bijzonder

Vandaag was een hele bijzondere dag. Vanmorgen vroeg stond ik klaar om mee te gaan op de taxi. Wat een lieve kinderen en leuke ‘collega’s’. Het is maar een klein groepje, maar ze hebben de begeleiding zeker nodig. Nooit geweten hoe gevaarlijk kinderen in een taxibus kunnen zijn als er niet iemand is naast de chauffeur. ’s Middags ben ik weer meegegaan en ik heb een leuke dag gehad. Hoe het verder gaat? Dat ga ik morgen bespreken. Dus daar kom ik op terug.

Tussen de middag werd ik opgebeld. En dat was het meest bijzondere telefoongesprek wat ik tot nu toe heb gevoerd. Het gaat goed met de meneer die ik gereanimeerd heb zei zijn vrouw. Ik was geraakt. Ze is me heel dankbaar, en dat snap ik en tegelijk vind ik het lastig. Ik heb voor mijn gevoel niet zoveel gedaan, maar misschien is het voor mij ook goed om de dankbaarheid te aanvaarden, te leren dat daarvoor open staan andere mensen helpt. Niet alleen geven, maar ook ontvangen scheef ik laatst in het parochieblad, dat geldt natuurlijk ook voor mij. Dus ik ga haar morgen ontmoeten en dat vind ik heel erg bijzonder.