Vandaag mocht ik voor het eerst op de taxibus rijden. Van huis naar Franeker en terug. De vaste chauffeur is op vakantie en nu mocht ik de bus houden en naar Franeker rijden om daar de nieuwe chauffeur op te halen. Gelukkig klikt het wat mij betreft prima, dus dat komt ook volgende week vast goed. Ook dan mag ik naar Witmarsum of Franeker rijden, afhankelijk van waar we beginnen. Maar het voelde zo stoer, met zo’n enorme rolstoelbus (verlengd en verhoogd). Eerst even spannend, maar daarna vooral stoer.
En dan de 3-0. Ik heb drie zaken lopen. De herrie van de Hema vrachtwagen (daar had ik al over geschreven dat de gemeente ermee bezig is, dus 1-0), de uren van mijn werk en de jaarafrekening van mijn verhuurder. Bij de post is het mondeling geregeld, daar komt het hopelijk goed nadat ik de letters CNV genoemd heb (2-0). Maar de klapper is gisteren gekomen. De huurcommissie is eindelijk aan mijn zaak toe (begin juli ingediend). Ze gaan nu achter de beheerder van het pand aan en dat voelt zo lekker. Gewoon dat er eindelijk eens iemand tegen ze opstaat en ze daar problemen door kunnen krijgen. Ze gaan zo waardeloos om met hun klanten, er is zoveel gedoe, nu is er eindelijk iets concreets waarop ze gepakt kunnen worden. En hopelijk is dat de eerste stap in verandering. Ik hoop dat ik dat zetje kan geven, maar ik verwacht niets, behalve in het gelijk gesteld te worden en dat de vastgoedbeheerder een boete krijgt. Dat is het hoogst wat nu haalbaar lijkt en daar ga ik heel veel voldoening uit halen.