Weekenddag 1 is voorbij. Het sollicitatiegesprek vanmorgen ging best goed. Tenminste, ik vond het een fijn, maar ook kort gesprek. Ze gaat me morgen bellen met de uitslag. Verlengde spanning. Want spanning voel ik wel, of eigenlijk benieuwdheid naar de uitslag. Ik ben eigenlijk maar 2 minuten zenuwachtig geweest, van het moment dat ik mijzelf ‘aanmeldde’ bij de counter totdat ze kwam voor het gesprek. Daarna liep het eigenlijk wel weer lekker. Afwachten dus.
Verder heb ik vandaag heel hard gewerkt aan de TITUS, het parochieblad waar ik hoofdredacteur van ben. De deadline is dinsdagmorgen en aangezien ik er morgen niet ben moest het vandaag af. Dat is gewoon veel werk en ik merk dat ik daarna altijd hoofdpijn heb van het turen op het scherm en op zoveel mogelijk dingen te focussen. Maar hij is weer opgestuurd, dus ook dat is klaar.
Tussendoor heb ik nog even Maarten aangemoedigd. Eerst dacht ik dat ik gewoon door zou gaan, maar ik besloot mijzelf even pauze te gunnen en me in het feestgedruis te storten. Als er toch iets is waar wij als Friezen, en misschien in het bijzonder Bolswarders, goed in zijn is het sportprestaties aanmoedigen.
Maarten (van der Weijden) is de Elfstedentocht aan het zwemmen. Hij is geen Fries, maar wat dit betreft net zo idioot. 200km zwemmen, en dat allemaal voor het goede doel, kankeronderzoek. Ik heb zoveel respect voor hem, vind het enorm knap en had dan ook de tranen in mijn ogen toen hij doorkwam om zijn stempel en cheque op te halen. 
Die twee oranje armpjes tussen de boten in het water is Maarten. Hij is nog steeds onderweg.
Morgen dus drie spannende dingen voor mij. De uitslag, de date en het huisbezoek. Ik ga er gewoon een leuke dag van maken!